Kościół stoi na skraju pradoliny Skrwy 200 m od miejsca objawienia się NM Panny. Jego powstanie łączone jest z osobą pustelnika, któremu ukazała się Najświętsza Panna na drzewie osikowym. Szczątek tego drzewa jest przechowywany do dziś w szklanej gablocie w kościele w Żurawinie. Natomiast z korzenia drzewa wytrysnęło źródło mające moc cudowną. Źródło bije do dziś i mieści się wewnątrz murowanej okrągłej kapliczki mieszczącej jednorazowo 15 osób. W kapliczce mieści się ołtarzyk wraz z cudownym obrazem NM Panny Cudowny obraz Matki Bożej pochodzi właśnie z 1563 roku, jest malowany na płótnie, nieduży, w ramach dębowych pozłacanych. Obraz ukazuje Matkę Bożą w płaszczu, z koroną.   
Historia objawienia, na ile to możliwe, została zbadana i opisana. Trudno się oprzeć wrażeniu, że prawda przemieszała się tu z fikcją, czyli mamy do czynienia z legendą. Ksiądz Filochowski przekazuje, jak to jeden sąsiad w młodości dręczył drugiego, aż go zabił nieumyślnie w bójce. Unikając sprawiedliwości, uciekł za granicę i długie lata brał udział w różnych wojnach jako prosty żołnierz. Na starość zatęsknił za krajem i zamieszkał w borach żurawińskim, gdzie prowadził pokutnicze życie i unikał spotkań z ludźmi. Zrządzeniem Opatrzności przez żurawińskie bory przejeżdżał syn zabitego niegdyś sąsiada, zdążając do Skępego na odpust wraz z żoną. W trakcie rozmowy pustelnik poznał w kobiecie swą córkę jedynaczkę. Przeprosił zięcia za krzywdę, jaką wyrządził w młodości jego ojcu. Nie uległ namowom, aby zamieszkać z odnalezionymi dziećmi. Pozwalał im się odwiedzać raz na rok. W jakiś czas zmarł i został przy kościółku pochowany.

Woda ze źródła w Żurawinie nie psuje się nawet po kilku latach stania w zamkniętej butelce. Ma z całą pewnością własności lecznicze szczególnie, jeżeli idzie o choroby oczu. Wielu osób doznało uzdrowień po spożyciu wody ze źródła. Świadectwem cudownych uzdrowień są liczne wota dziękczynne zostawiane przez wiernych w kościele.